Przed wprowadzeniem do obrotu, urządzenia podlegają kontroli zgodnie z Ustawą z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej, obejmującej wytyczne unijnej Dyrektywy 2014/30/UE.
Praca urządzenia elektrycznego lub elektronicznego może zaburzać środowisko elektromagnetyczne, w którym się ono znajduje.
Dlatego wszystkie urządzenia elektroniczne muszą spełniać wymogi dyrektywy kompatybilności elektromagnetycznej EMC (z ang. EMC – electromagnetic compatibility) oraz norm zharmonizowanych.
Kompatybilność elektromagnetyczna to zdolność urządzeń elektrycznych do poprawnej pracy w danym środowisku. Urządzenia takie charakteryzują się odpornością na: przejściowe przepięcia spowodowane np. awarią, wyłączaniem i włączaniem, a także na wyładowania elektrostatyczne np. podczas burzy, fale radiowe i inne zjawiska elektromagnetyczne.
KOMPATYBILNOŚĆ ELEKTROMAGNETYCZNA EMC – warunki pomiarów
Producent przeprowadza pomiary przeciwzakłóceniowe w normalnych warunkach eksploatacji, we wszystkich możliwych konfiguracjach określonych przez producenta jako reprezentatywne dla użytkowania aparatury zgodnie z przeznaczeniem. Finalna ocena kompatybilności potwierdza spełnienie wymagań odpowiednich norm oraz zgodnie z założeniem producenta.
W celu wykonania pomiarów przeciwzakłóceniowych EMC bezpiecznym rozwiązaniem jest powierzenie ich wykonania właściwej jednostce certyfikującej, dysponującej odpowiednim laboratorium i wiedzą ekspercką. Można mieć wtedy pewność, że przeprowadzone pomiary są dokonane zgodnie z wszelkimi normami.
Zgodność z tymi normami jest konieczna, aby możliwe było wystawienie Deklaracji Zgodności.